Mısır ile fasulye veya börülcenin farklı ekim sistemleri, aynı bitkilerin saf ekimleri ile karşılaştırmalı olarak 2003 ve 2004 yetiştirme dönemlerinde doğu Akdeniz şartlarında incelenmiştir. Araştırma tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak yürütülmüş olup, denemede 15 uygulama kullanılmıştır. Uygulamalar; saf mısır (71.500 bitki ha), saf fasulye (285.750 bitki ha) ve saf börülce (285.750 bitki ha) ekimi, iki farklı ekim deseni (tek ve çift sıra ekim) ile beraber altı adet mısınbaklagil karışık ekim sistemi (50:50, 67:50 ve 100:50, mısmbaklagil ekim oranı) şeklinde olmuştur. Ekim desenlerinin sonuçlarının yorumlanması, alan eşdeğerlik oranı (AEO), göreceli sıklık katsayısı (GSK), rekabetçilik (R), rekabet oranı (RO), gerçek verim kaybı (GVK), maddi yarar indeksi (MY1) ve karışık ekim indeksi (KE1) gibi bazı rekabet indeksleri yardımıyla yapılmıştır. Eşdeğer alan kullanım indeksi değerleri 67:50, mısır: fasulye ya da mısır: börülce karışım oranlarında ekim desenine bağlı olmaksızın daha yüksek bulunmuştur. Rekabet indeks değerleri göstermiştir ki, yalın ekimler yerine, 67:50 oranındaki mısır-börülce ve mısır-fasulye karışımlarının (ekim deseni dikkate alınmaksızın) verim, alan kullanım etkinliği ve ekonomik yönden önemli avantajlar sağlamaktadır. Kullanılan metotların özellikle doğu Akdeniz bölgesindeki küçük ölçekli tarım işletmelerince uygulamaya aktarılması mümkündür.
Alternate planting combinations of maize {Zea mays L.) with common bean {Phaseolus vulgaris L.) or cowpea (Vigna sinensis L.) were compared with the solitary planting of each crop during 2003 and 2004 under the East Mediterranean conditions in Turkey. The experiment comprised 15 treatments; sole planting of maize (71,500 plant ha"1), sole planting of common bean (285,750 plant ha"1) and cowpea (285,750 plant ha"1), and 2 different planting patterns (1- and 2-row plantings) with 6 maizelegumes intercropping series, 50:50, 67:50, and 100:50, respectively, using randomized complete block design with 3 replications. Evaluation of the planting patterns was performed on basis of several intercropping indices such as land equivalent ratio (LER), relative crowding coefficient (K), aggressivity (A), aggressivity ratio (CR), actual yield loss (AYL), monetary advantage index (MAI), and intercropping index (IA). Competition indices revealed that, compared to solitary planting, the maize-cowpea and maize-common bean intercropping, regardless of planting patterns, at the mix proportions of 67:50 plant density had advantages due to its better yield, land use efficiency, and economics. Methods used in this study should be easily implemented especially by small scale farms in the East Mediterranean region.
