Bu çalışmanın amacı, 6 Şubat 2023 Kahramanmaraş depremleri sonrasında Antakya kentinin ye- niden yapılanması sürecindeki yere bağlılık durumunu incelemektir. Depremler başta olmak üzere doğal afetler sonrasında oluşan yere bağlılık durumlarını ortaya koyan akademik çalışmaların ol- dukça sınırlı olması, bu çalışmanın hazırlanmasındaki başlıca motivasyonu oluşturmuştur. Nicel analiz yönteminin kullanıldığı çalışmada, depremler öncesinde Antakya’da ikamet etmiş olan 368 kişiye 30 sorudan olu şan anket uygulanmıştır. Katılımcıların anket sorularına verdikleri cevaplar SPSS yazılımı ile analiz edilmiş ve analiz sonuçları tablo ve grafiklerle ortaya konulmuştur. Ayrıca bazı sorulara verilen ifadelerden hareketle görsel analizler yapılmış ve bunun için MAXQDA_20 programından yararlanılmıştır. Çalışmada; katılımcıların Antakya kentindeki ikamet süreleri ve doğum yerlerinin yere bağlılığı etkileyen önemli değişkenler olduğu belirlenmiştir. Antakya’da ev sahibi olma durumu, kentte olup bitenlere yönelik duyulan merak, geçmiş yaşantılar, bina hasar durumu, gelecekte Antakya’da yaşanıp yaşanmayacağı, kenti ziyaret etme sıklığı, göç edilen yer- deki memnuniyet ve uyum durumu gibi sorulara yönelik katılımcı görüşleri, yaşanan depremlere rağmen yere bağlılığın güçlü olduğunu göstermiştir. Nicel araştırmanın bulgularından farklı olarak, arazi gözlemleri neticesinde kentin sokaklarında yüksek bir aidiyet düzeyini yansıtan duvar yazı- larının ve işyeri tabelalarının varlığı yere bağlılığın mekânsal yansımalarını oluşturmuştur. Sonuç olarak, Antakya’nın depremler sonrası yapılanma sürecinde gözlemlenen güçlü yere bağlılık du- rumunun, tarih boyunca defalarca yerle bir olan kentin yeniden ayağa kalkacağı konusunda önemli sinyaller vermiştir.
The aim of this study is to examine the state of place attachment in the reconstruction process of the city of Antakya after the February 6, 2023 Kahramanmaraş earthquakes. The limited number of academic studies on place attachment following natural disasters, especially earthquakes, was the main motivation for the development of this study. In the study where quantitative analysis method was u tilized, a questionnaire consisting of 30 ques tions was conducted to 368 people who resided in Antakya prior to the earthquakes. The answers provided by the participants to the survey questions were analyzed with SPSS software and the results of the analysis were presented in tables and graphs. In addi tion, visual analyses were performed based on the statements of some questions and the MAXQDA_20 program was employed for this purpose. In the study, it was determined that the duration of residence in Antakya and place of birth of the par ticipants were the significant variables affecting place attachment. Participant opinions on questions such as the status of ownership of a house in Antakya, curiosity about what is happening in the city, past experiences, building damage status, whether they will live in Antakya in the future, fre quency of visiting the city, satisfaction and adaptation status in the place of migration revealed that place attachment is strong despite the earthquakes. Unlike the findings of the quantitative research, as a result of thefield observations, the presence of graffiti and workplace signs reflec ting a high level of belonging on the streets of the city constituted spatial reflections of place at tachment. In conclusion, the high level of place attachment observed in the postearthquake reconstruction process of Antakya has provided important indications that the city, which has been repeatedly destroyed throughout history, will recover.
