İspanya ve Türkiye, modern tarihe izlerini bırakan ve köklü bir geçmişe sahip olan ülkelerdir. 1939 yılında Nazi Almanyası’nın bir tehdit olarak etkisini göstermeye başlamasından önceki süreçte her iki ülkenin durumunun da hassasiyet arz ettiğini söylemek mümkündür. Öyle ki, İspanya üç yıl süren bir iç savaştan henüz çıkmışken, Türkiye ise 1919 – 1923 yılları arasında büyük bir Kurtuluş Savaşı vermiş ve zaferle sonuçlanan bu savaşın ardından Cumhuriyeti ilan etmiştir. Bu dönemde, her iki ülke için de ekonomik, sosyal ve kültürel kalkınmaya yönelik bir plana ihtiyaç söz konusu olmuştur. Bu nedenle, iki ülke de yeni maceralardan ve tehlikeli girişimlerden kaçınma yoluna gitmiştir. İkinci Dünya Savaşı’nın cereyan ettiği 1939-1945 yılları arasında, hem İspanya hem de Türkiye tarafsız kalma hususunda hemfikir bir tavır sergilemiş ve tarafsızlık durumunu sürdürmek için etkin bir diplomasiye ve sağ duyuya ihtiyaç duymuşlardır. Coğrafi olarak birbirinden uzak iki akdeniz ülkesi olan İspanya ve Türkiye’nin 1939 sonrası iç ve dış siyasetteki pozisyonlarının birbirine benzemesinden dolayı konu tercih edilmiştir. Türkiye Cumhuriyeti tarihi açısından incelenmemiş olması da çalışmamızda etken olmuştur. Çalışmamızda literatür taraması yaparken özellikle İspanya politikaları için David Salinas’ın eserinden yararlanılmıştır. Türk dış politikası açısından da cumhuriyet arşivi ve TBMM zabıtları dikkate alınmıştır. Dışişleri yetkilileri bakımından hem Türk ve hem de İspanya tarafından bilgi edinmek mümkün olmamıştır.