Amaç: "Bu çalışma, orofasiyal bölgede miyofasyal ağrı sendromu (MPS) olan hastalar için uygun maliyetli ve kolay uygulanabilir tedavi yöntemleri olan kinezyolojik bantlama ve kuru iğnelemenin etkinliğini değerlendirmiştir. Gereç ve Yöntem: Miyofasiyal ağrı sendromu tanısı almış toplam 46 hasta rastgele üç gruba ayrılmıştır: kinezyo bantlama (n=15), kuru iğneleme (n=16) ve yalancı kuru iğneleme (n=15). Değerlendirmeler tedavi öncesi, tedaviden sonra 1. gün, 3. hafta ve 3. ayda yapılmıştır. Ağrı düzeyi Görsel Analog Skala ile, ağız açıklığı gonyometrik ölçüm ile, depresyon düzeyi Beck Depresyon Ölçeği ile ve yaşam kalitesi 36 Maddelik Kısa Form Sağlık Anketi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Tüm gruplarda zamanla ağrı düzeyinde azalma gözlenmiştir. Görsel Analog Skala puanları kinezyo bantlama grubunda 6.26’dan 4.42’ye, kuru iğneleme grubunda 6.10’dan 4.14’e, yalancı kuru iğneleme grubunda ise 5.75’ten 4.20’ye düşmüştür. Ağız açıklığında her üç grupta da artış izlenmiştir ancak gruplar arası fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Üçüncü haftada, tedavi gruplarında 36 Maddelik Kısa Form Sağlık Anketi fiziksel işlev puanlarında anlamlı iyileşme saptanmıştır). Beck Depresyon Ölçeği skorları kinezyo bantlama grubunda anlamlı bir artış göstermiştir (53.86’dan 65.46’ya). Sonuç: Kinezyo bantlama ve kuru iğneleme, miyofasiyal ağrı sendromu hastalarında ağrının azaltılması, yaşam kalitesinin artırılması ve fiziksel işlevin iyileştirilmesi açısından etkili yöntemlerdir. Ancak kuru iğneleme, tedavi sonrası depresyon düzeylerinde daha düşük artışla ilişkilendirilmiştir. Bu bulgular, her iki tedavi yönteminin de klinik uygulamalarda değerlendirilebileceğini göstermektedir.
Purpose: This study assessed the effectiveness of affordable, easy-to-apply kinesiology taping and dry needling for myofascial pain syndrome (MPS) in the orofacial region. Materials and Methods: Forty-six patients diagnosed with MPS were randomly assigned to one of three groups: kinesiology taping (n = 15), dry needling (n = 16), or sham dry needling (n = 15). Evaluations were conducted at baseline, Day 1, Week 3, and Month 3. Assessment tools included the Visual Analog Scale (VAS), goniometric mouth opening, Beck Depression Inventory (BDI), and the 36-Item Short Form Survey (SF-36). Results: All groups demonstrated a reduction in pain over time. VAS scores decreased from 6.26 to 4.42 in the kinesiology taping group, from 6.10 to 4.14 in the dry needling group, and from 5.75 to 4.20 in the sham group. Maximum mouth opening increased in all groups by Month 3. For example, the kinesiology group improved from 29.53 mm to 31.40 mm. However, the intergroup differences were not statistically significant. Significant improvement was observed in SF-36 physical function scores in both treatment groups compared to the sham group at Week 3. Depression levels (BDI scores) increased significantly in the kinesiology taping group, rising from 53.86 to 65.46. In contrast, the dry needling and sham groups showed more stable scores. Conclusion: Both kinesiology taping and dry needling were effective in reducing pain. They also improved quality of life and physical function in patients with MPS. However, dry needling was associated with a smaller increase in depression levels following treatment. These findings support the clinical use of both techniques as viable treatment options for MPS.
