Tarihsel anlamda köklü ve güçlü bir geçmişe sahip olan İspanya, gerek kendi coğrafyasındaki hâkimiyetiyle gerekse deniz aşırı gerçekleştirdiği yayılma politikasıyla, sömürgesini ve bunun neticesinde kültürünü ve dilini dünyanın farklı bölgelerine taşımış olan önemli bir medeniyetin temsilcisidir. Benzer şekilde Orta Asya’da Oğuzlar, Avrupa’da Hunlar, Anadolu’da Selçuklular ve üç kıtada Osmanlılar adı ile binlerce yıldır var olan ve ismi değişse de cismi değişmeyen Türkler de, kadim bir millet olarak tarih sahnesinin her kesitinde var olmuştur. Bu iki güçlü toplum tarihsel süreçte çeşitli gerekçelerden ötürü tam anlamıyla bir etkileşim içerisine girememiştir. Coğrafi olarak birbirlerinden uzak bir biçimde varlıklarını sürdürmeleri dini ve kültürel anlamda farklı özellikler taşımaları ve özellikle 20. yüzyılın başlangıcı itibariyle kendi iç meseleleri ile ilgilenmekten dolayı dış dünyaya mutlak bir şekilde yönelememeleri gibi birtakım etmenler bu etkileşimin reel anlamda sağlanamamasına neden olmuştur. 1930’lu yıllarla birlikte mezkûr iki ülke arasında sıcak temaslar oluşmaya başlamış ve hem Türkiye’nin Milletler Cemiyeti’ne katılım sürecinde İspanya’nın öncü bir rol üstlenmesi hem de İspanya’da meşru hükümet ile General Franco arasındaki siyasî çatışmalarda Türkiye’nin süreci yakından takip etmesi, ikili ilişkiler açısından yeni bir dönemi beraberinde getirmiştir. Ele aldığımız çalışma tam olarak bu dönemi irdelemeyi amaçlamakta ve bu doğrultuda 1935-1940 yılları arasında Türkiye ve İspanya’da yaşanan gelişmelerden yola çıkarak iki ülkenin ilişkilerini  gözlemlemektedir. Bu itibarla, öncelikle ilgili yıllarda Türkiye Cumhuriyeti’nde yaşanan politik gelişmeler ele alınmış ve Atatürk liderliğindeki ülkenin iç ve dış siyasetteki prensipleri çerçevesinde karşılaştığı durumlar ve dönüt olarak göstermiş olduğu reaksiyonlar kronoloji disiplinine riayet edilerek incelenmiştir. Daha sonra çalışmanın merkezini teşkil eden beş yıllık süreçte, İspanya’da vuku bulan hadiseler genel tarama modeli yoluyla değerlendirilmiş ve özellikle ilgili süreçte gerçekleşmiş olan “İspanya İç Savaşı” üzerinde kapsamlı bir biçimde durulmuştur. Son olarak da iç savaş sebebiyle siyasî ve iktisadî bir buhran yaşayan İspanya’nın yaşadığı bu sancılı geçiş döneminin Türkiye’de siyasî anlamda nasıl bir yankı uyandırdığının yanıtı aranmıştır. Bu bağlamda, meşru hükümet olan Halk Cephesi ile dış güçlerin desteğini arkasına alan General Franco arasında siyasî ve kaotik hadiselere karşı Atatürk’ün mantalitesine ve vermiş olduğu reaksiyona dikkat çekilmiştir.