Amaç: Bu çalışma Hatay'da akraba evliliği sıklığını, nedenlerini ve bunların çocuk sağlığına, kadınların ilişkilerindeki mutluluk düzeyine ve yaşam doyumuna etkilerini değerlendirdi. Yöntem: Kesitsel nitelikteki araştırmada evreni, Hatay'da yaşayan evli, boşanmış ya da eşi ölmüş kadınlar oluşturdu. Çalışma örneklemi çok aşamalı örneklemle seçilen 584 kadın idi. Veriler yüz yüze anket formu ile Nisan-Mayıs 2014'te kadınların evlerinde toplandı. Ölçüm aracı olarak kullanılan soru kâğıdı 'kişisel bilgiler, doğurganlık bilgileri, hastalık ve engellilik durumu, evlilik bilgileri, sosyal ve ekonomik faktörler, evlilik şekli üzerine düşünceler, ilişkilerde mutluluk ölçeği ve yaşam doyum ölçeği' bölümlerini içerdi. Bulgular: Akraba evliliği sıklığı %34.4 idi ve düşük öğrenim düzeyi, düşük ekonomik durum ve düşük gelirle ilişkili idi (p<0.05). Akraba evliliği yapanlarda toplam gebelik, canlı doğum sayısı, bebek ölümleri ve yeni doğan sonrası bebek ölümleri daha fazlaydı (p<0.05). Akraba evliliği olanlarda doğuştan hastalıklı ve sonradan engelli çocuk sayısı daha yüksekti (p<0.05). Yaşam doyumu ve ilişkilerde mutluluk açısından akraba evliliği ve diğer evlilikler arasında fark görülmedi (p>0.05). Sonuç: Hatay'da akraba evliliği çok yaygındır; düşük ekonomik durum ve öğrenim düzeyiyle ilişkilidir. Çocuk sağlığı üzerine olumsuz etkileri vardır.
Objective: This study assessed the causes and prevalence of consanguineous marriages, their effects on the children's health, on life satisfaction and on relationship's relation to the happiness of the women. Methods: In this cross-sectional study, the population consisted of married, divorced or widowed women in Hatay, Turkey. The study sample was 584 women selected by a multistage sampling method. The data were collected during April and May 2014 at the women's homes with a face to face interview. The questionnaire included socio-demographic characteristics, fertility, marital status, social and economic factors, opinions on marriage type, the Happiness Scale in Relationships and Life Satisfaction Scale of the women and child health. Results: The prevalence of consanguineous marriage was 34.4%, and low education, low economic status and low income were the associated factors (p <0.05). The total number of pregnancies, live births and infant mortality were higher among consanguineous marriages (p <0.05). Percentages of congenital diseases and disabled children were also higher in this group (p <0.05). Life satisfaction and happiness in relationships were not different for consanguineous marriage and others (p> 0.05). Conclusion: Consanguineous marriages are very common in Hatay, and they are associated with low economic and educational levels. It has negative effects on the offspring's health.
