Amaç: Araştırma pediatri kliniğinde yatan hastaların ebeveynlerinin spiritüel iyi oluşlarının hastane anksiyete ve depresyon düzeyine etkisinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Gereç-yöntem: Araştırma pediatri kliniğinde yatan 0-18 yaş çocukların 98 ebeveyni ile Haziran- Ekim 2019 tarihleri arasında bir üniversite hastanesi çocuk kliniklerinde yapılmıştır. Araştırma tanımlayıcı kesitsel bir araştırmadır. Veri toplama aracı olarak sosyo-demografik soru formu, Hastane anksiyete ve depresyon ölçeği (HAD-A, HAD-D), Spiritüel iyi oluş ölçeği (SWBS) kullanılmıştır. Araştırmanın etik kurul izni Hatay Mustafa Kemal Üniversitesinden alınmıştır. Veriler SPSS’de değerlendirilmiş, Mann-Whitney Test, Kruskal-Wallis Test, Ki-Kare testleriyle analiz edilmiştir. Bulgular: Katılımcıların %81.6’sı anne, yaş ortalaması 35.39±7.935’dir. HAD-A ve HAD-D ile SWBS arasındaki ilişki değerlendirildiğinde, ciddi depresyon düzeyinde SWBS-Anomi alt boyut ortalaması 2.73 (Min=1.14, Max=4.43) olarak bulunmuştur (p=0.004). Ciddi anksiyete düzeyinde SWBS-Anomi alt boyutunun ortalaması 3.01’dir (Min=1.86, Max=4.43) (p=0.000). Katılımcı annelerin HAD-D ciddi depresyon düzeyi %55.6, HAD-A ciddi anksiyete düzeyi %52.9’dur (p=0.002). Katılımcıların çocuklarının daha önce hastaneye yatma durumunda HAD-D ortalaması 55.04±0.99, daha önce hastaneye yatmayan çocuklar için HAD-D ortalaması 36.31±0.99 olarak bulunmuştur (p=0.002). Katılımcıların ikamet yeri ilçe olanların SWBS-Doğayla uyum alt boyut ortalaması 4.20 (Min=3.00, Max=5.00), SWBS-Anomi alt boyut ortalaması 3.15 (Min=1.71, Max=5.00) olarak bulunmuştur (p=0.012). Sonuç: Çocuk sağlığında ebeveynin spiritüel iyi oluş hali hastane anksiyete ve depresyon düzeyini etkilemektedir. Çocuğun bakım kalitesinde ebeveyn ile birlikte ele alınmalıdır.
Objective: The aim of research is to determine how parents’ spiritual well-being effects the childs stress level and anxiety while staying in the pediatric clinics. Materials and Methods: The study was conducted with 98 parents of 0-18-year-old hospitalized children between June and October 2019 in a university hospital pediatric clinic. The research is a descriptive cross-sectional study. Sociodemographic questionnaire, The Hospital Anxiety and Depression Scale (HAD-A, HAD-D), The Spiritual Well-Being Scale (SWBS) were used as data collection tools. The data was evaluated in SPSS and analyzed with Mann-Whitney Test, Kruskal-Wallis Test and Chi-Square tests. Results: 81.6% of the participants were mothers, their age mean is 35.39±7.935. When the relationship between HAD-A and HAD-D and SWBS was evaluated, the mean of the SWBS-Anomie sub-dimension was found to be 2.73 (Min=1.14, Max=4.43) for severe depression (p=0.004). At severe anxiety level, the mean of the SWBS-Anomie sub-dimension was 3.01 (Min=1.86, Max=4.43) (p=0.000). The HAD-D severe depression level of the participating mothers was 55.6%, and the HAD-A severe anxiety level was 52.9% (p=0.002). The average HAD-D for the children of the participants was found to be 55.04±0.99 in the case of previous hospitalization, and 36.31±0.99 for the children who had not been hospitalized before (p=0.002). The SWBS-Compatibility with nature sub-dimension average of the participants whose place of residence was in the district was 4.20 (Min=3.00, Max=5.00), and the SWBS-Anomie sub-dimension average was 3.15 (Min=1.71, Max=5.00) (p=0.012). Conclusion: The parents spiritual well-being effects anxiety and depression levels on child health. The childs care quality must be handled with the parent.
