Hz. Peygamber’in hayatını ele alan siyer, İslâmî ilimler arasında en çok hadis ilmi ile ortak noktalara sahiptir. Hadis eserlerinde zengin bir siyer malzemesinin yer alması ile Zührî (ö. 124/742) ve İbn İshâk (ö. 151/768) gibi müverrih râvilerin rivayetlerinin bu eserlerde nakledilmesi, iki ilim arasındaki ortak noktaların önemini gösteren hususlardandır. Aralarındaki bu sıkı irtibattan dolayı bazı âlimler, siyeri içine alan tarih ilmini hadisin bir alt dalı olarak kabul etmiştir. Siyer ve hadis, usul ve içerik bakımından birçok ortak noktaya sahip olmakla beraber bunların birbirinden ayrıldıkları yönler de vardır. Meselâ siyerde senede, hadiste olduğu kadar önem verilmemektedir. Diğer taraftan hadis kaynaklarındaki siyer rivayetlerinde ise olayların tarihi ve mekânı gibi mühim tarihî unsurlara çoğunlukla tam anlamıyla yer verilmez. Çünkü her iki ilmin farklı gaye ve yöntemleri bulunmaktadır. Dolayısıyla bu iki alana hitap eden çalışmalarda bunlara dikkat edilmelidir. Bu makalede siyer-hadis irtibatının bir örneği olmak üzere Selmân-ı Fârisî’nin İslâm’ı kabul edişine dair Kütüb-i Tis‘a’da yer alan bilgiler, ilk dönem siyer kaynaklarıyla mukayese edilerek değerlendirilmiştir. Çalışmada siyer ve hadis kaynaklarındaki bilgilerin büyük bir kısmının İbn İshâk ve Süleyman et-Teymî (ö. 143/761) gibi ortak ravilerden geldiği ve bundan dolayı kaynaklarda benzer içeriklerin bulunduğu anlaşılmıştır. Özellikle hem müverrih hem de muhaddis olan İbn İshâk’ın rivayetlerinin erken dönemden itibaren tercih edildiği anlaşılmakta ve bu konudaki rivayetlere yön verdiği görülmektedir. Bununla beraber konu hakkında siyer ve hadisin kendine has gaye ve yöntemlerini yansıtan farklı içeriklere sahip rivayetler de nakledilmektedir.
Sîra, which deals with the life of the Prophet, has the most common points with hadith science among the Islamic sciences. The fact that the hadith books contain a rich sîra material and the narrations of the historian narrators such as al-Zuhri (d. 124/742) and Ibn Ishâq (d. 151/768) are transmitted in these books are the points that show the importance of the common points between the two sciences. Because of this close connection between them some scholars have accepted the science of history that included also sîra, as a sub-branch of hadith. Although sîra and hadith have many common points in terms of method and content, there are also aspects where they differ from each other. For example, in sîra, it is not given the isnad as much importance as in hadith. Otherwise, important historical elements such as the date and place of events are often not fully included in sîra narrations in hadith sources. Because both sciences have different aims and methods. Therefore, attention should be paid to these in studies addressing these two areas. In this article, as an example of sîra-hadith connection, The informations related to becoming müslim of Salmân al-Fârisî in al-Kutub al-Tis‘ah has been evaluated by comparing it with the sources of the first period sîra. In the study, it has been understood that most of the informations in the sources of sîra and hadith comes from common narrators such as Ibn Ishâq and Sulaiman al-Taymî (d. 143/761), and therefore there are similar contents in the sources. It is understood that the narrations of Ibn Ishâq, who is both a historian and a muhaddith, have been preferred since the early period and it is seen that he directs the narrations on this subject. In addition to this, narrations with different contents reflecting the specific aims and methods of sîra and hadith are also conveyed in the issue.
