Bu çalışmada İsparta ve Burdur arasında yer alan fayların kinematik özellikleri belirlenmeye çalışılmıştır. Bu kapsamda, 1) Isparta-Burdur arasında meydana gelen depremler analiz edilmiş, 2) bölgede TPAO tarafından yapılan sismik yansıma çalışmaları sonucunda elde edilen sismik kesitler yeniden yorumlanmış ve 3) çalışma bölgesinde Miyosen sonrası çökelleri etkileyen fayların kinematik analizi yapılmıştır. İsparta deprem istasyonunun kurulmasından sonra (Ekim, 1996) elde edilen geniş-bantlı dalga şekilleri analiz edilerek depremlerin faylanma mekanizması çözümleri elde edilmiş ve bu şekilde bölgedeki aktif fayların yerleri ve tipleri belirlenmiştir. Sismik kesitlerdeki görüntüler sismolojik veriler ile karşılaştırılarak bölgedeki faylardan hangileri aktif ve hangileri aktif olmadığı ayırt edilmiştir. İsparta'daki 3-bileşen geniş-bantlı kayıtlardan elde edilen depremlerin odak mekanizmaları kullanılarak gerçekleştirilen ters çözüm işlemi sonucunda günümüzde etkin olan gerilme tensörü ortaya konmuştur. Bunun yanında, arazide ölçülen özellikle Miyosen sonrası çökelleri etkileyen fayların kinematik analizi sonuçları faylanma mekanizması çözümleriyle birleştirilerek Miyosen'den günümüze kadar etkin olan gerilme tensörünün (stres tensor) durumu saptanmaya çalışılmıştır. Sonuç olarak, Miyo-Pliyosen'den günümüze kadar etkin gerilme rejimi doğrultu atım karakterindedir. Rejimi karakterize eden asal gerilme yönleri a, ve a3 sırasıyla KB-GD ve KD-GB yönündedir. Bu da Fethiye-Burdur fay zonu boyunca sol yönlü doğrultu atım hareketini sağlamaktadır. Bunun yanı sıra, KD-GB yönlü Burdur grabeninin uzanımına dik olarak gelişen ve olasılıkla grabenin oluşumuna katkıda bulunan KB-GD yönlü açılma gerilmesiyle karakterize olan normal faylanma rejimi de gözlenmiştir.
In the frame of the present study, we determine the fault kinematics occurring between İsparta and Burdur. For this purpose 1) we determined the faulting parameters of the events that have taken place in the study region, 2) we evaluate the seismic cross-sections based on data acquired from a seismic reflection study carried out by TPAO, 3) retrieve the stress regime that was active during Miocene from the fault movements that cut the sediments accumulated before Miocene. The seismically active and inactive faults are discriminated by comparing the results obtained from the seismic cross-sections with those obtained from seismological data analysis. The kinematics of the active faults is determined through an inversion process of 3-component broadband data recorded at ISP seismic station operated since October, 1996. Moreover, the stress regime that was active during Miocene is determined from the fault movement especially from the faults that cut the sediments deposeted before Miocene. Also, the focal mechanisms of the earthquakes retrieved from the 3-component broadband data are used to determine the present day stress-tensor. Thus, combining the data from the microtectonic studies carried oud in the field with those of seismology enable us to propose a geodynamic evoluton model for the study region from Miocene to present. Our results show that, the stress regime acting from Miyo-Pliyocene till presnt is strike-slip. The Gi and g3 directions of the principal stress axis characterizing the stress regime are NW-SE and NE-SW, respectively. This in turn shows that the motion along the Fethiye-Burdur fault is leftlateral strike-slip. Also, we observe normal faulting regime with NW-SE extensional direction perpendicular to the NE-SW extending Burdur graben which is likely the causative for the graben formation.
