Diller, kendilerine özgü yapılardan süzülmüş kurallar silsilesiyle anlama ve anlatma süreçlerini gerçekleştirmektedir. Bu iki sürecin içerdiği temel dil becerileri açısından, öğrencilerin ana dillerini doğru bir şekilde kullanabilecek düzeye getirilmesi, Türkçe eğitiminin temel hedeflerinden biridir. Bu hedefe ulaşmada hareket noktası Türkçe olmalıdır. Ana dili eğitiminde, dilin yapısal özelliklerinden yararlanılması gerektiği düşüncesinden hareketle, bu çalışmada, Türkçenin fonetik, morfolojik, semantik ve söz dizimi yapılarının ana dili eğitiminde oluşturduğu bilişsel zeminler tespit edilmiştir. Çalışma, Türkçe eğitiminin birinci ve ikinci kademesiyle sınırlandırılmıştır.
Languages, realizes its understanding and expressing processes with rules filtered from its special characteristic structures. Regarding the basic language skills these two processes (understanding and expressing) include, bringin students to the level of speaking their mother tongue in a correct way is one of the most important objectives of Turkish language education. The point of departure for achieving this objective should be Turkish. Moving from the proposition that the structual character of language should be considered when teaching mother tongue, this study investigates with an interdisciplinary approach the cognitive backrounds-caused by the language structures (phonetic, morphology, semantics, syntax) of Turkish- in the process of teaching Turkish as mother tongue. This study to be limited with Turkish education in elementary and primary schools.
