ÜSTÜN YETENEKLİ ÖĞRENCİLERİN EĞİTİM YOLCULUĞU: TÜRKİYE-İNGİLTERE SİSTEMLERİNDE TANILAMA, YÖNLENDİRME, UYGULAMA SÜREÇLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI


Kanatlı Öztürk F., Kumru S.

X. Ulusal Üstün Yeteneklilerin Eğitimi Kongresi, İzmir, Türkiye, 2 - 04 Mayıs 2025, ss.1-3, (Özet Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: İzmir
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1-3
  • Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Üstün Yetenekli Öğrencilerin Eğitim Yolculuğu: Türkiye-İngiltere

Sistemlerinde Tanılama, Yönlendirme, Uygulama Süreçlerinin

Karşılaştırılması

Giriş

Üstün yetenekli bireylerin erken yaşta doğru biçimde tanılanması ve yeteneklerine uygun

eğitim ortamlarına yönlendirilmesi, bu bireylerin potansiyellerini gerçekleştirmelerinde kritik

bir rol oynamaktadır (Sak, 2011; Pfeiffer, 2013). Ancak ülkelerin kültürel yapıları, eğitim

politikaları ve kaynaklara erişim düzeyleri bu süreci farklılaştırmaktadır.

Türkiye’de üstün yetenekli bireylerin eğitimi özellikle Bilim ve Sanat Merkezleri (BİLSEM)

aracılığıyla yürütülmekte ve tanılama süreci genellikle merkezi testler ve bireysel

değerlendirmelerle yapılandırılmaktadır (MEB, 2021). İngiltere’de ise üstün yetenekli

bireylerin tanılanması daha çok öğretmen gözlemi ve okul temelli ölçütlerle yürütülmekte;

eğitim süreçleri farklılaştırılmış müfredat uygulamaları, zenginleştirme ve hızlandırma

stratejileri ile desteklenmektedir (OFSTED, 2013; NACE, 2020).

İngiltere, üstün yetenekli bireylerin eğitimi konusunda erken tanılama, farklılaştırılmış öğretim,

okul temelli destek sistemleri ve politika düzeyinde geliştirilen kapsamlı uygulamalarıyla

dikkat çeken ülkeler arasında yer almaktadır (Eyre, 2011; Freeman, 2006). Özellikle 2002

yılında başlatılan National Gifted and Talented Education Strategy ve ardından gelen politika

belgeleriyle İngiltere, üstün yetenekli öğrencilerin eğitimi konusunda sistematik bir çerçeve

sunmuştur. Bu çerçevede öğrencilerin potansiyelini en üst düzeye çıkarmaya yönelik bütüncül

ve kapsayıcı yaklaşımlar benimsenmiştir (Ofsted, 2009).

Türkiye’de ise üstün yetenekli bireylerin eğitimi büyük ölçüde Bilim ve Sanat Merkezleri

(BİLSEM) aracılığıyla yürütülmekte, ancak uygulamalar daha çok destekleyici nitelikte olup

okul dışı zamanlara dayanmaktadır. Bu durum, iki ülkenin üstün yetenekli öğrencilere yönelik

yapı ve uygulamalarının karşılaştırmalı olarak incelenmesini hem teorik hem de pratik açıdan

anlamlı kılmaktadır. Ayrıca, İngiltere’nin kapsayıcı eğitim ilkeleri doğrultusunda çok kültürlü,

sosyoekonomik açıdan çeşitli öğrenci profillerine hizmet etme deneyimi, Türkiye gibi çeşitliliği

giderek artan ülkeler için kıyaslayıcı bir perspektif sunmaktadır (Gross, 2004). Bu bağlamda

çalışmada karşılaştırma yapılacak diğer ülkenin İngiltere olarak belirlenmesi, Türkiye’nin üstün

yetenekli öğrencilerin eğitimi alanındaki mevcut durumunu uluslararası ölçekte değerlendirme,

gelişime açık yönleri tespit etme ve uygulamaya dönük öneriler geliştirme açısından bilimsel

bir dayanak oluşturmaktadır.

Bu araştırmanın temel amacı, “Türkiye ve İngiltere’de üstün yetenekli öğrencilerin tanılama,

yönlendirme ve eğitim programlarına yerleştirilme süreçleri nasıl yapılandırılmaktadır ve bu

süreçler birbirinden hangi yönleriyle farklılaşmaktadır?” sorusuna yanıt aramaktır. Bu

bağlamda aşağıdaki araştırma sorularına yanıt aranmıştır.

1. Türkiye ve İngiltere'de üstün yetenekli öğrencilerin tanılanmasında hangi ölçütler ve

yöntemler kullanılmaktadır?

2. Her iki ülkede üstün yetenekli öğrenciler tanılama sonrası hangi ölçütlere göre eğitim

programlarına yönlendirilmektedir?

3. Her iki ülkede üstün yetenekli öğrencilere yönelik uygulanan eğitim programlarının

amaç, kapsam ve içerikleri hangi yönlerden benzerlik ve farklılık göstermektedir?4. Tanılama, yönlendirme ve uygulama süreçleri açısından Türkiye ve İngiltere eğitim

sistemleri arasında ne tür benzerlikler ve farklılıklar bulunmaktadır?

5. Karşılaştırma sonucunda her iki ülkenin güçlü ve gelişime açık yönleri nelerdir?

Araştırma sonucunda elde edilen bulgularla, her iki ülkenin üstün yetenekli bireylere yönelik

sistemsel yaklaşımlarını karşılaştırarak, eğitimde kapsayıcılık, bireyselleştirme ve fırsat eşitliği

ilkeleri bağlamında değerlendirmek; Türkiye’nin bu alandaki gelişimine yönelik çıkarımlar

sunmak hedeflenmektedir.

Yöntem

Araştırma, karşılaştırmalı nitel araştırma deseni ile yürütülmüştür. Bu desen, iki veya daha fazla

ülkenin eğitim sistemlerini belirli temalar doğrultusunda karşılaştırmak amacıyla tercih edilir

(Phillips & Schweisfurth, 2014). Araştırmada, üstün yetenekli bireylerin tanılanması, eğitime

yönlendirilmesi ve uygulanan eğitim programlarının özellikleri odak alınarak, Türkiye ve

İngiltere örnekleri derinlemesine analiz edilmiştir.

Araştırmada doküman incelemesi temel veri toplama yöntemi olarak kullanılmıştır. Bu

kapsamda, her iki ülkenin:

• Resmî politika belgeleri (MEB mevzuatı, Ofsted raporları, NACE yayınları),

• Kurum yönergeleri (örneğin BİLSEM Yönergesi),

• Müfredat belgeleri,

• Alan yazındaki akademik çalışmalar incelenmiştir.

Doküman analizi, nitel araştırmalarda yapı, içerik ve uygulamaların değerlendirilmesinde etkili

bir yöntemdir (Bowen, 2009). Belgeler sistematik olarak kodlanmış ve tematik analiz

yöntemiyle değerlendirilmiştir. Elde edilen veriler, karşılaştırmalı tablo ve betimlemeler ile

sunulmuş; benzerlikler ve farklılıklar açık biçimde ortaya konmuştur.

Türkiye ve İngiltere’nin üstün yetenekli bireylerin yetiştirilmesine yönelik genel bir

değerlendirme yapıldığında; İngiltere’de üstün yetenekli bireylerin yetiştirilmesinde daha okul

bazlı, esnek ve yerel özerklik içeren bir yaklaşım benimsenmektedir. Türkiye’de ise yetiştirme

süreci merkeziyetçi ve program bazlı (BİLSEM, TEOG-YEP yerleştirme sistemleri vb.) bir

yaklaşım benimsenmektedir.

Anahtar Kelimeler: Üstün Yetenekli, Karşılaştırmalı Eğitim, Türkiye, İngiltere

Kaynakça

• Bowen, G. A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative

Research Journal, 9(2), 27–40.

• Eyre, D. (2011). Room at the top: Inclusive education for gifted and talented students.

National Association for Gifted Children.

• Freeman, J. (2006). Giftedness in the long term. Journal for the Education of the Gifted,

29(4), 384–403.

• Gross, M. U. M. (2004). Exceptionally gifted children (2nd ed.). Routledge.

• MEB. (2021). Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi. T.C. Millî Eğitim Bakanlığı.• NACE. (2020). Classroom Quality Standards for Gifted and More Able Learners. [National

Association for Able Children in Education].

• Ofsted. (2009). Gifted and talented pupils in schools. Her Majesty’s Inspectorate of

Education.

• Ofsted. (2013). The Most Able Students: Are they doing as well as they should in our non-

selective secondary schools? Ofsted Report.

• Pfeiffer, S. I. (2013). Serving the gifted: Evidence-based clinical and psychoeducational

practice. Routledge.

• Phillips, D., & Schweisfurth, M. (2014). Comparative and International Education: An

Introduction to Theory, Method, and Practice. Bloomsbury Publishing.

• Sak, U. (2011). Üstün zekâlılar: Özellikleri, tanılanmaları, eğitimleri. Ankara: Vize

Yayıncılık.